سی دی کی اشتراکی Call of Duty: Modern Warfare

از مدت‌ها قبل از رونمایی نسخه جدید سری کالاف دیوتی Call of Duty: Modern Warfare که می‌دانستیم قرار است توسط استودیو اینفنیتی وارد ساخته شود، شایعه‌های مختلفی مبنی بر اینکه بازی نسخه‌ای از زیر مجموعه مدرن وارفر خواهد بود، به‌گوش می‌رسید؛ شایعه‌هایی که اکثرشان از مدرن وارفر 4 خبر می‌دادند. بااین‌حال پس از معرفی رسمی بازی، مشخص شد که اینفینیتی وارد تصمیم گرفته تا به‌جای ساخت یک دنباله جدید، مدرن وارفر را ریبوت کند و در آن چهره‌های از جنگ مدرن را به‌تصویر بکشد که با حال و هوای این روز‌های دنیای واقعی مطابقت داشته باشد. تصمیمی که در عین جذابیت، ریسک بالایی هم داشت چرا که سه‌گانه مدرن وارفر و مخصوصا دو نسخه اول آن، همواره بین بهترین‌هایِ سری کالاف دیوتی رتبه‌بندی می‌شوند و رفتن به سراغ آن‌ها، ناخودآگاه انتظار مخاطب را از بازی نهایی هم بالا می‌برد. اما آیا اینفینیتی وارد، موفق شده تا دوباره به روز‌های خوب خودش برگردد و باز هم یک کالاف دیوتی جذاب و از آن مهم‌تر کامل را برای‌مان به ارمغان بیاورد؟ یا وعده‌هایی که داده‌اند صرفا یک سری حربه تبلیغاتی برای استفاده از محبوبیت مدرن وارفر بوده است؟

برگشت بخش داستانی در مدرن وارفر، به خودی خود خبر خوبی است. درست است که بلک آپس 4 یعنی نسخه سال گذشته سری با وجود حذف این بخش کماکان به‌لطف داشتن قسمت چندنفره جذاب و همینطور حالت‌هایی مثل بلک‌اوت توانست اثر موفقی باشد، اما هرچه که باشد و هرچقدر هم که قسمت چندنفره بازی‌های این مجموعه را دوست داشته باشیم، کالاف دیوتی یکی از آن دست بازی‌های شوتر اول‌شخص به‌حساب می‌آید که در نسخه‌های مختلفش موفق شده داستان‌های خیلی خوبی هم برای‌مان روایت کند و از آن مهم‌تر شخصیت‌های دوست‌داشتنی زیادی از کاپیتان پرایس گرفته تا سوپ مک‌تاویش، گوست و خیلی‌های دیگر را به کاراکتر‌های محبوبی برای خیلی‌ها بدل سازد. اما مهم‌تر از برگشت بخش داستانی در مدرن وارفر ۲۰۱۹، این است که اینفینیتی وارد تا حد خیلی زیادی به تمام وعده‌هایی که برای این قسمت از بازی داده بود عمل کرده و در نتیجه روایتی را شاهد هستیم که شاید به اندازه دو نسخه اول سه‌گانه اصلی مدرن وارفر مراحل جادویی و شگفت‌انگیزی نداشته باشد، اما چند سر و گردن بالاتر از قسمت داستانی نسخه‌هایی که بعد از این بازی‌ها از مجموعه ساخته شدند قرار می‌گیرد.

داستان بازی، از جایی آغاز می‌شود که گروهی از سرباز‌ها با حضور نیرویی از CIA به اسم الکس، به منطقه‌ای نفوذ می‌کنند تا گاز‌های شیمیایی کشنده‌ای را که در آن نگه‌داری می‌شوند به‌دست بیاورند. اما این حمله با ورود دشمنانی ناشناس ناکام می‌ماند و گاز‌ها هم به‌دست آن نیرو‌ها می‌افتند. در ادامه فرمانده نیرو‌های آمریکایی، از یک چهره آشنا و بسیار محبوب یعنی کاپیتان پرایس خودمان برای پیدا کردن این گاز‌های کشنده که تهدیدی جدی به‌حساب می‌آیند، کمک می‌خواهد و از اینجا به بعد شاهد آغاز رسمی ماجراهای داستانی بازی هستیم. اما اجازه بدهید جزییات بیشتر داستان را برای‌تان لو ندهم و به‌جای آن، بیشتر به بررسی کیفیت این بخش از بازی بپردازیم. چیزی که بیشتر از همه در مورد کمپین داستانی مدرن وارفر دوست داشتم، روایتی تاریک و واقع‌گرایانه از جنگ است که در آن شاهد هستیم. راستش را بخواهید، بازی‌های شوتر جنگی خیلی راحت می‌توانند درگیر کلیشه‌های نبرد خیر و شری شوند که بارها و بارها در بازی‌ها و فیلم‌های مختلفی آن را دیده‌ایم و همیشه یک جناح خیر با یک جناح تاریک و شر روبه‌رو می‌شود و نتیجه نهایی هم که از همان ابتدا قابل حدس است. اما خب مدرن وارفر، تلاش خیلی زیادی کرده تا بتواند از این کلیشه‌ها، فاصله بگیرد و به‌جای آن نشان بدهد که در یک جنگ بی‌رحم که فاصله بین مرگ و زندگی در آن به اندازه مدت زمان لازم برای شلیک یک گلوله است، هیچ‌کس معصوم و عاری از گناه نیست و در مواقع لازم همه برای بقا، باید روی یک سری اصول اخلاقی پا بگذارند.

منبع توضیحات : زومجی